Του Γιάννη Ντουνιαδάκη, Υποναύαρχου ΠΝ ε.α.

Στη συζήτηση που έγινε, πριν την περίοδο των καταστροφικών πυρκαγιών, μετά την δημοσίευση των αποτελεσμάτων της αναλογιστικής μελέτης από το Μετοχικό ταμείο Ναυτικού (ΜΤΝ), κατατέθηκαν διάφορες απόψεις. Κάποιοι πιο ειδικοί πρότειναν τεχνοκρατικές λύσεις, άλλος έβλεπε σαν πρόβλημα το νόμο Βενιζέλου που επιβάλει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και επομένως αν έχει το ταμείο σου δίνει - αν όχι τίποτα. Το ίδιο το ταμείο «εξετάζει» πώς θα επιβιώσει συνεχίζοντας την κράτηση (πράγμα δύσκολο λόγω αντιδράσεων), ή όχι, είτε με διακοπή της κράτησης επιστρέφοντας ενός ή δυο χρόνων παράνομες κρατήσεις στους απόστρατους.

Όλων οι απόψεις έχουν ως βάση δυο στόχους: αφενός «κάτι να παίρνουν», ως μέρισμα, οι απόστρατοι, ή έστω να τους κλέβουν λιγότερο και αφετέρου η επιβίωση του ταμείου. Προφανώς και οι απόστρατοι δε θέλουμε να βάλει λουκέτο το ταμείο, όπως εξίσου προφανώς και η διοίκησή του και το γενικό επιτελείο. Όλοι προτείνουν λύσεις βελτιώσεις με βάση τη τρέχουσα κατάσταση και τι ισχύει σήμερα νομοθετικά.

Τεχνοκρατικές λύσεις μπορούν να κατατεθούν πολλές και από απόστρατους ειδικούς και οπωσδήποτε από τους αρμόδιους επιτελείς, των οποίων η επάρκεια δεν αμφισβητείται. Με μια διαφορά όμως, που πρέπει να μας βάζει σε κατάσταση επαγρύπνησης, ότι οι επιτελείς έχουν και πολιτικούς και στρατιωτικούς προϊστάμενους.

Όπως όμως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στα Μετοχικά ταμεία σήμερα, έχει ξεφύγει πλέον από το τεχνοκρατικό επίπεδο αντιμετώπισης των προβλημάτων, που είναι δουλειά των ειδικών. Η σημερινή κατάσταση δεν είναι αποτέλεσμα ενός φυσικού φαινομένου. Έτσι, δεν μπορεί να την θεωρούμε δεδομένη και να ψάχνουμε - προτείνουμε λύσεις - μπαλώματα, παραβλέποντας, πως και γιατί φτάσαμε σε αυτήν. Στην περίπτωσή μας δεν ισχύει ότι τα περασμένα είναι και ξεχασμένα.

Δεν μπορεί με άλλα λόγια, να ξεχνάμε γιατί και πως έφθασαν τα ταμεία στη κατάσταση που βρίσκονται σήμερα. Μια κατάσταση που τα οδηγεί στο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ γεγονός να παρακρατούν ΠΑΡΑΝΟΜΑ χρήματα των αποστράτων. Κρατήσεις που ήρθαν -μη ξεχνάμε- στη συνέχεια άλλων αλλεπάλληλων μειώσεων μερισμάτων, μειώσεων και καθυστερήσεων στη χορήγηση βοηθημάτων κ.α. Μονίμως δηλαδή τη νύφη πληρώνουν οι απόστρατοι - μερισματούχοι, ενώ ήδη έχουν καταβάλει τις εισφορές που τους αναλογούσαν, επί δεκαετίες.

Επιτέλους ας κάνουν και μια μελέτη ακόμη και να μας πουν: αν δεν είχαν «ενθαρρυνθεί» τα ταμεία να βάλουν τα αποθεματικά τους στο χρηματιστήριο, αν δεν τα είχαν κουρέψει με το PSI, αν δεν είχε συμβεί το σκάνδαλο της «Γενικής», αν, αν ... τι θα είχε συμβεί; Τα ταμεία θα είχαν πρόβλημα επιβίωσης;

Ας το παραδεχτούμε! Φταίχτης είναι η πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα. Φταίχτες είναι συγκεκριμένα κόμματα και κυβερνήσεις! Όσο και αν σε κάποιους πληγώνει τον κομματικό πατριωτισμό τους, το ψάρι, είναι γνωστό πως βρωμάει από το κεφάλι. Επομένως, οι απόστρατοι πρέπει να στραφούμε απέναντι σε αυτούς που φταίνε και να απαιτήσουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν διαχρονικά.

Αλλά δεν είναι μόνο τα παλιά! Όπως ήταν λαθεμένες οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα ΣΕ ΒΑΡΟΣ των αποστράτων, είναι σίγουρο, ότι το ίδιο ΣΕ ΒΑΡΟΣ τους θα είναι και τα πολιτικά σχέδια των κυβερνήσεων για το μέλλον των Μετοχικών ταμείων. Για παράδειγμα μαθαίνουμε συζητήσεις για ενοποίηση των Μετοχικών ταμείων, ή για μοίρασμα κοινωνικών πόρων ώστε να καλυφθούν ελλείμματα (ΜΤΣ) δημιουργημένα από «αμαρτωλές» πολιτικές. Επίσης χαρακτηριστικό σημάδι για το που οδηγούνται γενικότερα τα πράγματα, αργά ή γρήγορα, είναι ότι έχει ήδη δρομολογηθεί νομοσχέδιο που στέλνει στο τζόγο του χρηματιστηρίου τις εισφορές για τις επικουρικές συντάξεις εργαζομένων στον πολιτικό τομέα.

Οι απόστρατοι ας επαγρυπνούμε! Δεν χρειάζεται να «φαγωθούμε» μεταξύ μας! Αυτό που απαιτείται, είναι να ανασυνταχτούμε και να διεκδικήσουμε:

• Να σταματήσουν οι κρατήσεις στα μερίσματα και τους Ειδικούς Κλάδους Οικονομικής Ενίσχυσης Μερισματούχων (ΕΚΟΕΜ) του ν. 4093/2012. Να επιστραφούν άμεσα και έντοκα τα παρακρατηθέντα στους απόστρατους.
• Γενικότερα, να επιστραφούν όλα τα λεηλατημένα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, χωρίς καταφυγή σε ατέρμονους δικαστικούς αγώνες.
• Με ευθύνη της κυβέρνησης να αποκατασταθούν ζημίες των ταμείων που δημιούργησαν «αμαρτωλές» πολιτικές επιλογές, διαχρονικά. Να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους.
• Να αποκλειστεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στους τομείς της κοινωνικής ασφάλισης (επενδύσεις στο χρηματιστήριο κ.α.) που στόχο έχει να παραδίδει τα χρήματά μας στο μεγάλο κεφάλαιο.
• Πλήρη αποκατάσταση όλων των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις και εφάπαξ στα επίπεδα του 2009.
• Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Πλήρη εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ.
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που μειώνουν συντάξεις και παροχές